Zoals gezegd is het meestal erg lastig om aan te geven waar een bepaalde age ophoudt en wanneer een nieuwe begint. De stijl die de Silver age kenmerkte liep in sommige comics bijvoorbeeld nog door terwijl andere series al Bronze age kenmerken hadden. Hoewel the Modern age voor de meesten kennelijk nog niet voorbij is (als het dat ooit kan zijn) durf ik te stellen dat The Postmodern age eind jaren 90, begin jaren 0 (is daar wel een mooie Nederlandse term voor?) begonnen is. Namelijk met Daredevil #1, uit 1998 wel te verstaan.
Daredevil is eigenlijk Matt Murdock, een blinde advocaat wiens andere zintuigen door een ongeluk bovenmenselijk zijn geworden. ’s Nachts rent en springt hij over de daken van een (on)gure buurt in Manhattan om misdaad te bestrijden. Daredevil begon in 1964 en was toen net zo…uhm, laten we het Silver Age noemen…als Spider-man. De opzet is vrij sterk; een blinde advocaat die ’s nachts het recht in eigen handen neemt. Zie de mogelijkheden tot maatschappij-kritisch commentaar! Het had de lezers kunnen doen denken over vigilantism (scherprechter is echt een lelijk woord), rechtvaardigheid, over gehandicapten en hun rol in de maatschappij en over zelfbeheersing. Helaas kwam dit alles niet op bij de schrijvers en kozen ze ervoor om hem voornamelijk tegen ‘schurken’ als Stiltman (I kid you not) en Leapfrog te laten vechten.
De serie sukkelde verder tot in 1979 de serie vers bloed kreeg in de vorm van een zekere Frank Miller (van onder andere Sin City en 300). Hij introduceerde The Kinpin of crime (eerst een tegenstander van Spider-man) als aartsvijand van DD.
Dit zette de crime noir-toon voor de toekomstige verhalen. Voorheen waren de tegenstanders van DD namelijk nogal lullige gimmick-y losers (sorry Beetle, ik kan er ook niets aan doen) maar Kingpin was anders. Hij was het hoofd van de New Yorkse onderwereld, en had geen krachten of gimmicks (behalve misschien een klein beetje zijn corpulentie).
Hij wist de misdaad zo goed te organiseren dat Matt Murdock de advocaat hem bijna niets kon maken. Murdock kon de bewijzen die hij verzamelde als Daredevil zelden gebruiken in een rechtszaak. Kingpin maakte gebruik van huurmoordenaars als de gewetenloze Bullseye en de geconflicteerde ninja Elektra.
Na Millers laatste DD verhaal (genaamd Born Again, dat voor veel mensen het ultieme DD-verhaal) is zakt de kwaliteit van de serie langzaam weer in. Eind jaren 90 durft een schrijver hem zelfs zijn zicht terug te geven en hem overheidsagent te maken (note to self: post over ‘jumping the shark’). Na dit dieptepunt werd de serie gecancelled en begon die weer bij nummer 1.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten