Alpha Flight 4: Fairies en ‘fairies’

Noch Byrne’s sterke en toendertijd revolutionaire run op Alpha Flight, noch de dood van Guardian, noch de bizarre wendingen die de serie met elke nieuwe schrijver nam zullen uiteindelijk zijn waar Alpha Flight om bekend zal staan.

Alpha Flight zal altijd bekend staan omdat het met Northstar de eerste homosexuele superheld had! Dit krijgt echter weer een bittere nasmaak als je weet hoe hier door Marvel mee om is gegaan. Byrne wilde Alpha Flight namelijk realistischer maken dan bijvoorbeeld Avengers en bedacht dat Northstar homosexueel was. De toenmalige editor-in-chief Jim Shooter (kijk maar hoe evil hij op de foto is) had echter bepaald dat er geen homosexualiteit bestond in het Marvel universum. Byrne kon het niet expliciet zeggen maar met subtiele hints mocht hij Northstars homosexualiteit toch duidelijk te maken. Daarna volgde Bill Mantlo hem op als schrijver en gaf hij Northstar een mysterieuze ziekte. Later werd bekend dat hij het bedoeld had als AIDS en hem hier in nummer 50 aan wilde laten sterven. Maar een editor keurde dit af en Mantlo maakte van Northstar een elf die ziek was omdat hij te lang van zijn thuisland gescheiden was. Hij was dus geen 'fairy' maar een fairy. Dit werd uiteindelijk geretconned (zie post over retcon).

Op een gegeven moment trad de (zeer gehate) Jim Shooter af en bepaalde toenmalig AF schrijver Scott Lobdell dat het tijd was dat Northstar uit de kast kwam. Dit was pas in 1992 terwijl al vanaf 1982 duidelijk was dat hij homo was! Met veel bombarie werd zijn coming out aangekondigd maar na dat nummer werd er eigenlijk nooit meer over gesproken. Tot Chris Claremont (die overigens een 60+ lesbienne en een 100+ bisexuele gedaanteveranderaarster een relatie en zelfs een kind lieten krijgen) hem in 2002 weer schreef als volwaardig lid van de X-men (ja, weer 10 jaar later). En deze keer werd zijn homosexualiteit zelfs besproken!

Alpha Flight is ondertussen alweer aan de 4e serie bezig (deze keer genaamd Omega Flight, nomen est omen?) maar of deze serie iets bijzonders zal toevoegen aan de comicwereld...? Dan zul je toch echt dit (extreem lelijke, door een protegé van Liefeld getekende) panel moeten toppen.

"I am GAY!" -You say it sister!-

Wel zielig dat hij moet wachten tot 2012 voordat hij een vriendje zal hebben.
En tot 2022 voor sex.

Alpha Flight 3: Elf-zombies, onsterfelijke achondroplasten en necro-transgenderfielen

Byrne’s eerste 28 nummers zijn erg sterk en origineel maar de schrijvers die hem opvolgden hadden allemaal een compleet andere richting voor ogen met Alpha Flight. Dit is vooral te zien aan de veranderingen die de characters doormaakten.

Guardian ging dood. Maar hij kwam terug en zou niet zijn ontploft maar door één-of-andere tijdscheur zijn gezogen naar een andere planeet in het verleden waarna hij ingevroren werd en naar de aarde werd gestuurd zodat hij weer in zijn eigen tijd aan zou komen. Dit bleek echter een bullshit-verhaal (niet alleen in het echt maar ook in de comic) van een robot die zijn gedaante aan had genomen. Jaren later bleek dit echter toch de waarheid en bleek hij al die tijd te hebben geleefd. Daarna stierf hij weer, kwam hij terug, werd hij gekloond, stierf de kloon en tenslotte stierf hij weer. Huidige status: dood.

Snowbird kreeg een kind met een mens. Na een zwangerschap van enkele dagen werd het kind op antarctica geboren en bezeten door de geest van een daar honderden jaren eerder bevroren kapitein. Daarna nam Snowbird de vorm aan van Sasquatch en slachtte ze haar bezeten kind waarbij ze zelf ook stierf. De geest van de bevroren kapitein ontsnapte en nam later bezit van haar dode lichaam. Maar…

Sasquatch was al eerder geslacht door Snowbird en zijn lichaamloze ziel zweefde door een mystiek realm. Hij vond echter het zielloze lichaam van een vijand en wist zo terug te keren. Daar zag hij dat het door de bevroren kapitein bezeten lichaam van Snowbird Alpha Flight aanviel. Sasquatch ziel verhuist naar het lichaam van een robot, verslaat de kapitein en neemt bezit van het –nu lege- lichaam van Snowbird. Toen hij echter weer zijn menselijke vorm wilde aannemen ontdekte hij dat hij dan ook de menselijke –en dus vrouwelijke- vorm van Snowbird had. Later werd dat lichaam mannelijk gemaakt. Maar in feite zit hij nu dus nog steeds in het (aangepaste) dode lichaam van zijn vrouwelijke ex-teamlid dat nu ook weer leeft met haar zelfde lichaam (?). Een nieuwe vriendin zou een soort necro-transgenderfiel met bestiale neigingen moeten zijn.

Aurora en Northstar waren eerst mutanten. Daarna werd Aurora’s genetische make-up (Maybeline?) aangepast zodat ze technisch geen mutant meer was waarna zowel zij als Norhtstar elven bleken waarna toch niet waarna ze dood waren waarna ze zombies waren waarna ze nu ehhh…ik heb het eigenlijk een beetje opgegeven.

Puck bleek geen normale achondroplast maar geraakt door het vervloekte zwaard van een Arabische demon dat ervoor zorgt dat je krimpt (?!) en niet ouder wordt. Eigenlijk is het dus een 70-jarige reusachtige kerel. Moeilijke keuze; semi-onsterfelijke achondroplast of 70-jarige reus…

Shaman bleef gelukkig 20 jaar lang even saai.

Alpha Flight 2: Burn, baby burn! (or: And one shall surely die!)

Begin jaren 80 had de dood net zijn intrede gedaan in het marvel
universum (zie ook hier). Als rond #10 van Alpha Flight de geruchten beginnen te klinken dat er iemand gaat sterven in #12, gaan de fans beredeneren welk team-lid dit moet zijn. Puck is een logische keuze aangezien hij geen krachten heeft en niet bepaald ‘cool’ is (het is een Saskatoonse achondroplast fer crying out loud!). Norhtstar is echter favoriet in de polls. Hij is een sacherijnige snob die niet eens in Alpha Flight wil zitten en heeft precies dezelfde krachten als zijn zus hetgeen hem ook nog eens overbodig maakt.

Maar Byrne zou Byrne niet zijn geweest als hij de lezers niet zou verassen met het ondenkbare (hij is inmiddels niet meer Byrne en verrast hooguit zichzelf nog). In #12 weet Alpha Flight de villains te verslaan (zoals verwacht) en verslaat Guardian in een zwaar beschadigd exo-skeleton battle-suit (hoe de hel vertaal je dat?) de main-villain (nou, gewoon, niet). Zo, dat is dat. Maar dan blijkt er nog één pagina waarin Guardian’s battle-suit kortsluiting krijgt en -samen met hem- explodeert! En, alsof het allemaal niet erg genoeg was ook nog voor de ogen van zijn vrouw. Nu kijkt de doorgewinterde (lees: blasé) comic-lezer hier niet meer zo van op, maar toen was het een grote shock. Lezers schreven dan ook massaal boze brieven waarvan de strekking meestal was dat het zo onlogisch was om de leider te laten sterven. Byrne’s reactie was steevast dat de dood in het echt ook onlogisch is en niemand veilig is.

Alpha Flight 12 werd een classic en de cover wordt in elke AF serie wel (op zijn minst) één keer geparodieerd/ge-tribute. Zie hier onder het origineel en volume 1 #129, volume 2 #12 en volume 3 #12.





























Byrne zou later nog een tijd lang zeer succesvol Fantastic Four naar nieuwe hoogtes brengen en wordt nog later ‘meester van de re-vamp’ als hij onder andere Superman nieuw leven in blaast. Nog later wordt hij een soort parodie van zichzelf en noemt men hem ‘meester van de retcon’.
Voor alle niet-geeks; dat is bedoeld als belediging.